Σάββατο 10 Μαΐου 2014

Editorial

3, 2, 1 και το ψαλίδι της κλακέτας κλείνει.
Το πλάνο ξεκινά. Τίτλος: κινηματογράφος.
Καρέ καρέ είπαμε να τον γνωρίσουμε.
Βολεμένοι  με ποπ κορν στα βελούδινα καθίσματά μας, στο σκοτάδι της υπερσύγχρονης αίθουσας προβολής, φορώντας τα τρισδιάτατα γυαλιά μας  τον συναντήσαμε, ώριμο και λαμπερό να περιφέρεται  ανάμεσα στους ταξιθέτες, λίγο πριν αρχίσει η ταινία. Και κατά την έξοδο, τότε  που όλοι αποχωρούν αργά, με βλέμμα απόκοσμο, μοιρασμένο ακόμη στη μεγάλη οθόνη και  την πραγματικότητα, αποφασίσαμε να τον πλησιάσουμε.
Ξεκινήσαμε με μια θερμή χειραψία. Και ο κύριος κινηματογράφος, που ακούει και στο όνομα «σινεμά» μας παρέσυρε στα κατατόπια του. Στα ασπρόμαυρα παιδικά του χνώτα, στα εφηβικά του σκιρτήματα και στις νεανικές του δόξες.
Στο τραπέζι της σκέψης ξεδιπλώθηκε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, μαρκαρίστηκαν οι στόχοι και  γράφτηκε η ετικέτα για το ημερολόγιο καταστρώματος: «Κινηματογράφος».

Ημέρα πρώτη:
Επίσκεψη στο Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης  και στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Παρακολούθηση πέντε ντοκιμαντέρ και βιωματική δράση-γνωριμία με τον κινηματογράφο στο Μουσείο. Πράγματι. Φορέσαμε τα καπέλα και τις μπέρτες μας, γίναμε οι ίδιοι εφευρέτες, πήραμε τη μηχανή των αδερφών Λιμιέρ και βρεθήκαμε στο καφέ όπου παρουσίασαν την πρώτη τους λήψη με το τρένο που τρόμαξε τους θαμώνες.  Περπατήσαμε στους σταθμούς του ελληνικού κινηματογράφου, μάθαμε τεχνικές λεπτομέρειες, είδαμε τρισδιάστατα απλώνοντας τα χέρια μας για να αγγίξουμε τις μορφές που πρόβαλλαν από τη μεγάλη οθόνη και γελάσαμε με την καρδιά μας. Γυρίσαμε τη δική μας ταινία, με τα γνήσια εργαλεία της. Σενάριο, κάμερα, καρέκλα σκηνοθέτη, εικονοληψία, καμαρίνια, εφέ… Τίτλοι τέλους και έτοιμο το dvd, αναμνηστικό της βόλτας μας.
Ημέρα δεύτερη:
Επίσκεψη στο σπίτι του κυρίου Μαδεμτζίδη Γεώργιου. Παλιός τεχνικός κινηματογράφου και αθεράπευτα ερωτευμένος με τον παλιό κινηματογράφο, μας μίλησε για εκείνα τα χρόνια, που η κυκλοφορία σταματούσε όταν ερχόταν νέα ταινία και ο κόσμος ζούσε στον παλμό του κινηματογράφου. Θελήσαμε να μάθουμε για την τέχνη του αλλά και για τους  κινηματογράφους που υπήρχαν στην πόλη μας. Ταξιδέψαμε μαζί του σε άλλες εποχές και αγγίξαμε ένα αυθεντικό φιλμ  που διατηρούσε ακόμη τη μυρωδιά του παλιού και την ομορφιά της ιστορίας της. Η γνώση του πριν  μας άφησε τη βεβαιότητα ότι πλέον η ματιά μας απέναντι στην 7η τέχνη θα είναι διαφορετική. Ματιά έκπληξης  για ένα ακόμη από τα θαύματα της ανθρώπινης σκέψης και δημιουργίας.

Ημέρα τρίτη:
Βιβλιοθήκη Καβάλας.  Ένας ένας οι τόμοι με τις γνήσιες εφημερίδες από το 1950 και μετά ανοίγονταν στο τεράστιο γραφείο και εμείς φωτογραφίζαμε. Τις διαφημιστικές καταχωρίσεις των ταινιών που αγαπήσαμε, πριν εκείνες προβληθούν στο κοινό της πόλης μας. Νιώσαμε την αύρα των εποχών να μας διαπερνά και για λίγες ώρες γίναμε αναγνώστες του τότε. Ξεχασμένοι του σήμερα σε ένα αλλιώτικο χθες, περιπλανηθήκαμε ανάμεσα σε τίτλους, προτάσεις, διαφημίσεις, υποσχέσεις. Σκοντάψαμε σε –ιστορικά πλέον- γεγονότα, γελάσαμε αλλά και πονέσαμε…
Ημέρα τέταρτη:
Επικοινωνία με τον φωτογράφο Γιώργο Μυτιληνό. Οι φωτογραφίες του των παλιών κινηματογράφων της πόλης μας και του κόσμου  που  πολιορκούσε τις εισόδους των τότε σινεμά υπήρξαν για μας ανεκτίμητο δώρο, αλλά και ένας ακόμη σταθμός της διαδρομής.

Το ημερολόγιο ντύθηκε με το πολύτιμο πανί του και ο Μάρτιος ήρθε να μας απασχολήσει και με άλλα θέματα. Το αλμανάκ του, τις παγκόσμιες ημέρες του, τις παροιμίες και την Άνοιξη που έφερνε… Και κάπου ανάμεσα, μια διάθεση για πιο βαθιά βουτιά στο χρόνο, στην τεχνογνωσία των αρχαίων Ελλήνων και στους μηχανισμούς τους.
Το τελευταίο τεύχος της φετινής χρονιάς στάθηκε για μας ένα ακόμη πεδίο δημιουργικής δράσης και συνεργασίας. Με αυτή τη γεύση σας  αφήνουμε προσωρινά, σας ευχόμαστε καλό καλοκαίρι και ανανεώνουμε το ραντεβού μας  για Σεπτέμβρη!
Ν.Ξ.
Ε.Φ